Η κεφαλή (ΜΘ 22117) αγοράστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1996 σε δημοπρασία και η προέλευσή της είναι άγνωστη.

Εικονίζεται νέος αγένειος άνδρας με πλούσια κόμη και αναστολή των βοστρύχων πάνω από το μέτωπο. Φορά διάδημα κυλινδρικής διατομής, ενώ στις έξι οπές ακτινωτά στους βοστρύχους πάνω από το μέτωπο θα στερεωνόταν διακοσμητικό στοιχείο από άλλο υλικό. Ο λαιμός είναι δυνατός και είναι στραμμένος, μαζί με την κεφαλή, προς τα αριστερά. Το πρόσωπο είναι γεμάτο και μαλακό, τα μάτια εκπέμπουν υγρό βλέμμα, καθώς αποδίδονται βαθιά στις κόγχες με τους βολβούς προς τα επάνω και αριστερά όπου ίριδα και κόρη θα αποδίδονταν ζωγραφικά.

Η κεφαλή χρονολογείται γύρω στο 150 μ.Χ. Ανήκει στον εικονογραφικό τύπο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που είχε μεγάλη διάδοση στα ρωμαϊκά χρόνια έχοντας ως πρότυπο τύπους που διαμορφώθηκαν κατά την εποχή της βασιλείας του. Η επίδρασή τους ανιχνεύεται και σε ύστερες απεικονίσεις σε Δύση και Ανατολή έως τη σύγχρονη εποχή.

Μπορείτε να δείτε το αντικείμενο στην περιοδική έκθεση «Για μια φλόγα που καίει [1821-2021] Αρχαιότητες και Μνήμη, Θεσσαλονίκη – Μακεδονία» και μετά το πέρας της στη μόνιμη έκθεση «Θεσσαλονίκη, Μακεδονίας Μητρόπολις»