Η προτομή αυτή ύψους γύρω στα 60 εκατοστά διατηρείται αρκετά καλά. Τμήμα της μύτης έχει σπάσει. Η βάση της προτομής ήταν κατασκευασμένη από χωριστό κομμάτι μαρμάρου που έχει χαθεί.

Είναι πορτρέτο εξαιρετικής ποιότητας ώριμης γυναίκας, όπως φαίνεται από το διπλοσάγονό της. Το πρόσωπο της γυναίκας, με ελαφριά στροφή προς τα αριστερά, είναι εύσαρκο χωρίς ρυτίδες και με φαρδιά κάτω γνάθο. Έχει χαμηλό μέτωπο, μεγάλα μάτια, γαμψή μύτη και λεπτά χείλη. Οι κόρες δηλώνονται με τρυπάνι και οι ίριδες είναι εγχάρακτες. Τα μαλλιά της συνθέτουν μία περίτεχνη κόμμωση που δημιουργεί έναν συμπαγή, ψηλό όγκο γύρω από το πρόσωπό της.

Ο τύπος αυτός της κόμμωσης πρωτοεμφανίζεται την εποχή των Σεβήρων και κυριαρχεί σε όλη τη διάρκεια της ύστερης αρχαιότητας. Η μορφή φορά χιτώνα και ιμάτιο τυλιγμένο με πλούσιες αναδιπλώσεις γύρω από το στήθος της. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα δείγματα εικονιστικής τέχνης της μεταβατικής εποχής από τους ρωμαϊκούς στους βυζαντινούς χρόνους, που χρονολογείται στο 410 μ.Χ.

Η γυναικεία προτομή διακρίνεται για την εξαιρετική ποιότητα της επεξεργασίας της, στο πλάσιμο της σάρκας του προσώπου και την ακρίβεια στα περιγράμματα και τις λεπτομέρειες της κόμης. Το πορτρέτο της γυναίκας, πιθανώς από τη Θεσσαλονίκη, αποτελούσε σύνολο με την ανδρική προτομή με αρ. ευρ. 1061, με την οποία εκτίθενται μαζί. Είναι βέβαιο ότι έχουν λαξευτεί στο ίδιο εργαστήριο, που προφανώς χαρακτηριζόταν για την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής.

Μπορείτε να δείτε το αντικείμενο στη μόνιμη έκθεση, Στη Μακεδονία από τον 7o αι. π.Χ. ως την ύστερη αρχαιότητα, Αίθουσα 3.