Η ανδρική εικονιστική προτομή (ΜΘ 1061) ύψους γύρω στα 58 εκατοστά είναι κατασκευασμένη από λευκό, λεπτόκοκκο πεντελικό μάρμαρο και διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση.

Λίγα τμήματα έχουν αποκρουστεί, η μύτη κατά το μεγαλύτερο μέρος της και τμήματα από τα πτερύγια των αυτιών. Τμήμα από το κάτω πλαίσιο της βάσης επίσης λείπει. Μικρά σπασίματα διακρίνονται στους βοστρύχους των μαλλιών, στο μέτωπο και στις ακμές των πτυχών του ιματίου. Είναι τοποθετημένη πάνω σε κυλινδρική βάση, χωριστά κατασκευασμένη μαζί με το κατώτερο τμήμα του στηρίγματός της.

Το πορτρέτο εικονίζει έναν αγένειο άνδρα ώριμης ηλικίας με χιτώνα και ιμάτιο, που πορπώνεται στον δεξιό ώμο. Το πρόσωπό του είναι επίμηκες με μέτωπο που χαράσσεται απο τρεις παράλληλες ρυτίδες. Έχει μάτια αμυγδαλωτά, καλοσχηματισμένα με τοξωτά φρύδια και μύτη στενή, μακριά. Ένα αδιόρατο χαμόγελο αποτυπώνεται στα στενά χείλη του. Το πηγούνι καταλήγει σε διπλοσάγονο. Τα μαλλιά του σχηματίζουν μια παχιά μάζα που περιβάλλει το κεφάλι. Ήταν πιθανότατα διακεκριμένος αξιωματούχος, όπως φαίνεται από την έκφρασή του και κυρίως από τον τρόπο που είναι ντυμένος, που βρίσκει παράλληλα στην περίοδο που των χρόνων της βασιλείας του Θεοδοσίου Α' ή του Ονορίου. Το πορτρέτο του άνδρα, πιθανώς από τη Θεσσαλονίκη, αποτελούσε ζευγάρι με τη γυναικεία προτομή (ΜΘ 1060). με την οποία εκτίθενται μαζί. Το πιθανότερο είναι ότι έχουν λαξευτεί στο ίδιο εργαστήριο, που προφανώς χαρακτηριζόταν για την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής. Μέγεθος, υλικό, στυλιστικά και τεχνικά χαρακτηριστικά δεν αφήνουν αμφιβολία γι' αυτό. Οι δύο προτομές εικονίζουν ίσως συζύγους οι οποίοι έστρεφαν τις κεφαλές τους ελαφρώς ο ένας προς την πλευρά του άλλου.

Πρόκειται για δύο από τα καλύτερα δείγματα εικονιστικής τέχνης της μεταβατικής εποχής από τους ρωμαϊκούς στους βυζαντινούς χρόνους, που χρονολογούνται στο 400 με 410 μ.Χ.

Μπορείτε να δείτε το αντικείμενο (ΜΘ 1061) στη μόνιμη έκθεση, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, Αίθουσα 3.