Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Το 2003 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών του ιδίου Τμήματος, ενώ το 2010 ολοκλήρωσε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών τη διδακτορική διατριβή της με θέμα «Οι πηλοκατασκευές του προϊστορικού οικισµού στο Αρχοντικό Γιαννιτσών: συµβολή στη µελέτη της τεχνολογίας της τροφής» και αναγορεύτηκε διδάκτορας Προϊστορικής Αρχαιολογίας του παραπάνω Τμήματος.

Από το 1997 έως το 2010 εργάστηκε ως συμβασιούχος σε ερευνητικά προγράμματα του Τομέα Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, στο πλαίσιο των οποίων συμμετείχε σε διάφορες ανασκαφές, συνεργάστηκε με ελληνικούς και ξένους ερευνητικούς φορείς και πραγματοποίησε σειρά δημοσιεύσεων. Από το 1994 είναι βασική συνεργάτης της πανεπιστημιακής ανασκαφής του Αρχοντικού Γιαννιτσών.

Το 2011 διορίστηκε, ύστερα από διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, στην Αρχαιολογική Υπηρεσία και υπηρέτησε ως και τον Οκτώβριο του 2018 στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Κέρκυρας. Κατά τη διάρκεια της θητείας της ανέλαβε τη διεκπεραίωση συγχρηματοδοτούμενων έργων και σωστικών ανασκαφών και συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα, που πραγματοποίησε την επανέκθεση του Αρχαιολογικού Μουσείου Κέρκυρας. Σήμερα, εργάζεται στο Τμήμα Εκθέσεων, Επικοινωνίας και Εκπαίδευσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.

Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια και έχει δημοσιεύσει στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα γαλλικά δεκαοκτώ άρθρα και μελέτες. Οι δημοσιεύσεις και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη Μακεδονία της εποχής του Χαλκού (με βασικά αντικείμενα μελέτης τη χωρο-οργάνωση, τη μαγειρική τεχνολογία, τις θερμικές κατασκευές και την υφαντική), στην προϊστορία των Ιονίων Νήσων, στην πειραματική αρχαιολογία, στην ανάδειξη αρχαιολογικών χώρων μέσω νέων τεχνολογιών και στη μελέτη, με τη συνδρομή αρχειακών πηγών, της διαμόρφωσης της Ελληνικής αρχαιολογίας.