Η προτομή αποδίδει το κεφάλι και το σώμα της γυναίκας μέχρι τη μέση περίπου.

Βρέθηκε μέσα σε λίθινη σαρκοφάγο, όπου ήταν θαμμένη νεαρή γυναίκα, μαζί με δύο πήλινα αγγεία (αττική λήκυθο και κορινθιακό εξάλειπτρο) και δύο πήλινα ομοιώματα ροδιού και σύκου.

Λείπει το αριστερό τμήμα και είναι συγκολλημένη και συμπληρωμένη σε διάφορα σημεία. Διακρίνονται ίχνη λευκού επιχρίσματος στο πρόσωπο και τα μαλλιά καθώς και κόκκινου χρώματος στον λαιμό και στο ρούχο της. Είναι κατασκευασμένη σε μήτρα, με κοίλη την πίσω όψη και μικρή στρογγυλή οπή ανάρτησης στην κορυφή της κεφαλής.

Το πρόσωπο της γυναίκας είναι ωοειδές με τονισμένο στρογγυλό πηγούνι, μακριά λεπτή μύτη, αμυγδαλόσχημα μάτια και σαρκώδη χείλη. Τα μαλλιά της είναι μαζεμένα, καλυμμένα με κεφαλόδεσμο («σάκκο») και διακρίνονται μόνο στους κροτάφους. Ο λαιμός είναι ψηλός και φαρδύς. Η μορφή φοράει πέπλο διακοσμημένο με ταινία στο στέρνο και κοντό απόπτυγμα, το οποίο πτυχώνεται ανάμεσα στα στήθη. Κάτω από το ύφασμα διακρίνονται έντονα οι θηλές.

Ο τάφος, όπου βρέθηκε η προτομή, είναι ένας από τους 121 που ανασκάφηκαν στο αρχαίο νεκροταφείο της Σίνδου και χρονολογούνται στον 6ο και 5ο αιώνα π.Χ. Οι τάφοι ήταν κιβωτιόσχημοι, σαρκοφάγοι, λακκοειδείς και εγχυτρισμοί (ταφές σε αγγεία). Περιείχαν μεγάλο αριθμό κτερισμάτων (αντικείμενα που συνόδευαν τους νεκρούς), όπως όπλα, ενδύματα με χρυσά ελάσματα, κοσμήματα, χρυσές μάσκες, μετάλλινα και πήλινα σκεύη, μετάλλινα ομοιώματα επίπλων και αμαξών και πήλινα ειδώλια.

Χρονολόγηση: 480-460 π.Χ.
Προέλευση: Από το νεκροταφείο της Σίνδου, νομός Θεσσαλονίκης

Μπορείτε να δείτε το έκθεμα στην περιοδική έκθεση Ειδώλιο. Ένας μικρόκοσμος από πηλό.