Χρυσό δαχτυλίδι από το νεκροταφείο της Σίνδου.

Βρέθηκε φορεμένο σε δάχτυλο του δεξιού χεριού του νεκρού, ενός ενήλικα άνδρα. Έχει συμπαγή, επίπεδη, ελλειψοειδή σφενδόνη με γωνιώδη άκρα και λεπτό πεταλόσχημο κρίκο, είτε ανοιχτό εξαρχής στο κάτω μέρος του είτε, μάλλον, μετέπειτα κομμένο ώστε να προσαρμοστεί σε μέγεθος.

Φέρει εγχάρακτη τη λέξη «ΔΩΡΟΝ», σε ιωνικό αλφάβητο. Χρονολογείται είτε γύρω στο 475 π.Χ. ή στο 450-420 π.Χ. και συγκαταλέγεται στα πρωιμότερα δαχτυλίδια με χαριστική επιγραφή και στις παλιότερες επιγραφικές μαρτυρίες από την ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

Το λιτό αλλά συνάμα κομψό και ιδιαίτερο σχήμα του συγκεκριμένου δαχτυλιδιού και η επιγραφή που το προσδιορίζει ως δώρον, του προσδίδουν διαχρονική αισθητική αξία. Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, αποτέλεσε έμπνευση για την κατασκευή αντιγράφου από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ). Το αντίγραφο, σε επιχρυσωμένο ασήμι, αποτελεί ένα ευπώλητο και ευπρόσδεκτο σύγχρονο δώρον.

Διαστάσεις:
Σφενδόνη 1,73 x 0,80 x 0,09 εκ.
Διάμ. κρίκου 2,05 εκ.
Διάμ. στελέχους κρίκου 0,12 εκ.

Μπορείτε να δείτε το πρωτότυπο δαχτυλίδι στη μόνιμη έκθεση «Η ΜAΚΕΔΟΝIA AΠO ΤΟΝ 7Ο AΙ. Π.Χ. ΩΣ ΤΗΝ ΥΣΤΕΡΗ ΑΡΧAΙOΤΗΤA», προθήκη 16, και το σύγχρονο αντίγραφο του ΤΑΠ στην περιοδική έκθεση «ΑΝΤΙΓΡAΦΟΝΤAΣ (Σ)ΤΟ ΠAΡΕΛΘOΝ: ΙΣΤΟΡIΕΣ AΝΤΙΓΡAΦΗΣ ΚAΙ EΜΠΝΕΥΣΗΣ»