Οι κλοπές στην Εθνική Πινακοθήκη και στο Μουσείο της Ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία, στις αρχές του 2012, και ευρύτερα η σοβαρότητα και οι τραγικές διαστάσεις της μάστιγας της αρχαιοκαπηλίας υπήρξαν η αφορμή για τη δημιουργία της περιοδικής έκθεσης «Αρχαιοκαπηλία Τέλος». Με την έκθεση αυτή το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης επέλεξε να μιλήσει για την κακοποίηση της ιστορίας και την απώλεια της μνήμης.

Στόχος της έκθεσης ήταν η ανάδειξη του μεγέθους και των πολλαπλών διαστάσεων του προβλήματος, οι αμετάκλητες αλλαγές που επιφέρει στη συλλογική μνήμη και ταυτότητα, η ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των πολιτών στον αγώνα για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Εκτέθηκαν πάνω από εκατό αρχαία αντικείμενα, προερχόμενα από λαθρανασκαφές, μαζί με φωτογραφίες από καταλόγους παράνομων πωλήσεων και σπάνιο αρχειακό υλικό. Παράλληλα, μέσα από τη συγκριτική παρουσίαση των πληροφοριών δύο αρχαίων χρυσών στεφανιών (το ένα από την πανεπιστημιακή ανασκαφή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου στο ιερό της Εύκλειας στη Βεργίνα και το άλλο, προϊόν αρχαιοκαπηλίας που επαναπατρίστηκε μόλις το 2007 από το μουσείο Getty) αναδείχθηκε με τον πιο εύγλωττο τρόπο το πώς η αρχαιοκαπηλική δράση οδηγεί αναπόφευκτα στην απώλεια της γνώσης, στην απώλεια της ίδιας της ιστορίας.

Στον ευρύτερο σχεδιασμό της έκθεσης εντάχθηκαν η έκδοση δίγλωσσου ενημερωτικού τεύχους και τρίπτυχου φυλλαδίου πληροφόρησης, ο σχεδιασμός εκπαιδευτικού προγράμματος και η προβολή ντοκιμαντέρ με θέμα το παράνομο εμπόριο πολιτιστικών αγαθών.