Στην έκθεση παρουσιάστηκαν ταφικά κτερίσματα από κεχριμπάρι, τα οποία προέρχονται από επτά νεκροταφεία της περιοχής της Basilicata της νότιας Ιταλίας και χρονολογούνται από τον 8 έως τον 4ο αιώνα π. Χ.

Το κεχριμπάρι μοναδικό και σπάνιο υλικό, λόγω της διάφανης υφής του και των ιδιοτήτων του, αποτέλεσε στην αρχαιότητα πολύτιμο είδος για την κατασκευή φυλαχτών. Η έρευνα στις νεκροπόλεις του νότιου τμήματος της ιταλικής χερσονήσου αποκάλυψε σημαντικά στοιχεία για το εμπόριο, την επεξεργασία και τη διακίνηση του κεχριμπαριού και χάρισε στην επιστημονική κοινότητα, και όχι μόνο, ένα πλούσιο αρχαιολογικό υλικό που καταδεικνύει το βιοτικό επίπεδο, τις ταφικές πρακτικές αλλά και τα υψηλά αισθητικά κριτήρια των κατοίκων της περιοχής αυτής από πολύ πρώιμους κιόλας χρόνους.

Στην έκθεση προστέθηκαν και τα λίγα κοσμήματα από κεχριμπάρι που έχουν βρεθεί σε περιοχές της Μακεδονίας. Η έκθεση συνοδεύτηκε από σύντομο οδηγό στα ελληνικά και αγγλικά.