Καλεσμένος της Λέσχης Ανάγνωσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης για τον μήνα Απρίλιο είναι ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης με το μυθιστόρημά του «Πανδώρα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννημένος τον Αύγουστο του 1966 στην Αθήνα, ο Χρήστος Χωµενίδης έχει τελειώσει τη Νομική Σχολή. Το 1993 εξέδωσε «Το σοφό παιδί». Ακολούθησαν άλλα δώδεκα μυθιστορήματα και δεκάδες διηγήματα, που μεταφράστηκαν στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα ισπανικά, στα τσέχικα, στα λιθουανικά, στα τούρκικα και στα εβραϊκά. Το 2015 οι αναγνώστες τίμησαν τη «Νίκη» και το 2019 τον «Φοίνικα» µε το Βραβείο Μυθιστορήματος Public. Στη «Νίκη «απονεμήθηκαν επίσης το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού Αναγνώστης και το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας. Την άνοιξη του 2017 η «Νίκη» μεταφέρθηκε στο θέατρο σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή. Tον Νοέμβριο του 2021 η δεκαπενταμελής επιτροπή κορυφαίων Ευρωπαίων δημοσιογράφων, υπό την προεδρία του Δανού σεναριογράφου Adam Price, απένειμε στη «Νίκη» το Βραβείο Ευρωπαϊκού Μυθιστορήματος (Prix du Livre Europeen). Ο Χ.Α. Χωµενίδης κατοικεί πάντα στην Κυψέλη και επιμένει να ελπίζει στο καλύτερο. Η ηλεκτρονική του διεύθυνση είναι: chomenidis@gmail.com
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Λαχτάρησα να πλάσω μια ηρωίδα συνομήλικη με τον 21ο αιώνα. Μια νέα γυναίκα που να μη χωράει σε στερεότυπα, να μην εκπληρώνει ελπίδες, να μην επιβεβαιώνει φόβους. Να ζει μέρα με την ημέρα, απολαμβάνοντας τις αντιφάσεις της, υποφέροντας εξαιτίας τους. Να κόβει και να κόβεται, πότε νηφάλια, πότε πιωμένη. Να μπαινοβγαίνει σε παράλληλους κόσμους χωρίς να βολεύεται, δίχως να ξαποσταίνει σε κανέναν τους. Το μέλλον πότε να το τρέμει, πότε να το νιώθει του χεριού της, να λαχταρά να το στύψει και να το ρουφήξει, να μην αφήσει τίποτα που να μη δοκιμάσει, να μη γευτεί…
Να πολιτεύεται από άγνοια κινδύνου. Και να ερωτεύεται, παράφορα, με πλήρη γνώση του.
Ένα κορίτσι στον ανθό του, διαμορφωμένο στο πιο ρευστό περιβάλλον, βομβαρδιζόμενο από την κούνια με πληροφορίες, θεωρίες, εμπειρίες, ό,τι επαληθεύει ευθύς να διαψεύδεται. Ένα κορίτσι τόσο αλλιώτικο και τόσο ίδιο στον πυρήνα του με τη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη, αλλά και την «Παράξενη κοπέλα» του Μανώλη Χιώτη.
Σας παραδίδω την Πανδώρα Σταφυλά.
«Αν περιμένεις να φρίξω με όσα για μένα διηγείσαι, δεν με ξέρεις καθόλου».
«Να φρίξεις; Δηλαδή να φρίξουμε; Ίσα ίσα! Μια χαρά ζωή μού φαίνεται η ζωή σου. Όπου κι αν πας, μαζί σου κι εγώ!»
«Σάμπως έχεις και άλλη επιλογή…»
